پژو ۲۰۶ و پرشیا بچه نیاوردند؛ چقدر شکست بخورید تا متوجه خطا بودن رویکردتان شوید؟
تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۲۷۴۹۹
آفتابنیوز :
عباس عبدی در توییتر نوشت: ثبت احوال: ۸۱۰ هزار و ۸۸۷ ولادت در ۹ ماهه ۱۴۰۱. با این حساب تعداد متولدین امسال از ۱۴۰۰ و ۱۳۹۹ که اوج کرونا هم بود و قانون حمایت از فرزندآوری وجود نداشت کمتر خواهد بود. چقدر شکست بخورید تا متوجه خطا بودن رویکردتان شوید؟
پژو ۲۰۶ و پرشیا بچه نیاوردند / آمار ازدواج و موالید در ۹ ماه اول سال رو به نزول و طلاق رو به رشد بوده
روزنامه فرهیختگان، وابسته به دانشگاه آزاد نیز در گزارشی نوشت: نمیدانم این چندمین گزارش است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گر در قامت کارشناسی و به عنوان یک مصلح و دغدغهمند اجتماعی ورود کنیم، کمااینکه پیش از این هم چنین بوده، شاید خیلی مورد توجه نباشد و ککی هم سیاستگذاران و تصمیمگیران را نگزد. اما خب برای جلب توجه، شاید بهتر این باشد که نگاهی به ماحصل تصمیمات و سیاستها بیاندازیم. تصمیماتی که اسمهای خوبی دارند و در عمل، اما منجر به نتایج خوبی نیستند و در بهترین حالت، تغییری در وضع موجود ایجاد نمیکنند.
در همین فقره سیاستگذاری در حوزه جمعیتی، بد نیست نگاهی به آمار جمعیتی کشور، پیشبینیها نسبت به آینده جمعیت ایران و خروجی اقدامات، طرحها و سیاستها بیاندازیم، آنوقت احتمالا از مواجهه فانتزی با آینده جمعیتی ایران پرهیز میکنیم. مواجههای که در تمامی طرحها، پیشنهادهایی را حول عواملی انتزاعی و بدون اولویت بنا میکند، غافل از این که با یک گشتوگذار در خیابان و گفتگو با چند نفر و حتی مراجعه به نظرسنجیها، میتوان واقعیتها را کشف و علل اصلی حرکت ایران به سمت پیری و سالمندی را فهم کرد.
جمعیت ایران حدود ۸۵ میلیون نفر
حدود ۴۲ میلیون نفر زن
حدود ۴۳ میلیون نفر مرد
نــــرخ رشــــد جمعیت کشـــور
سال ۱۳۶۵= ۳/۹۱ %
سال ۱۳۹۵= ۱/۲۴ %
سال ۱۴۰۱= ۰/۷ %
سال ۱۴۱۵-۱۴۲۰= صفر%
تعداد ازدواج (۹ ماهه اول)
سال ۱۳۹۵: ۵۰۲۷۰۵ مورد
سال ۱۳۹۶: ۴۶۵۲۶۸ مورد
سال ۱۳۹۷: ۴۸۷۷۶۹ مورد
سال ۱۳۹۸: ۴۰۲۵۶۳ مورد
سال ۱۳۹۹: ۴۱۸۴۰۵ مورد
سال ۱۴۰۰: ۴۴۱۷۶۰ مورد
سال ۱۴۰۱: ۴۰۲۲۰۲ مورد
تعداد طلاق (۹ ماهه اول)
سال ۱۳۹۵: ۱۲۷۱۵۲ مورد
سال ۱۳۹۶: ۱۳۰۷۷۸ مورد
سال ۱۳۹۷: ۱۳۰۱۹۶ مورد
سال ۱۳۹۸: ۱۲۶۳۵۷ مورد
سال ۱۳۹۹: ۱۲۸۹۴۹ مورد
سال ۱۴۰۰: ۱۴۶۵۷۸ مورد
سال ۱۴۰۱: اعلام نشده
تعداد موالید (۹ ماهه اول)
سال ۱۳۹۵: ۱۱۵۹۹۸۳ تولد
سال ۱۳۹۶: ۱۱۳۸۲۴۷ تولد
سال ۱۳۹۷: ۱۰۴۶۱۵۵ تولد
سال ۱۳۹۸: ۹۱۳۳۵۳ تولد
سال ۱۳۹۹: ۸۵۷۱۱۴ تولد
سال ۱۴۰۰: ۸۴۴۷۲۳ تولد
سال ۱۴۰۱: ۸۱۰۸۸۷ تولد
نرخ باروری
سال ۱۳۶۵: ۶.۵ فرزند
سال ۱۴۰۰: ۱.۶ فرزند
سقط جنین
سالانه ۳۷۰ هزار تا ۵۳۰ هزار مورد
۲ درصد خود به خود
۳ درصد عوامل پزشکی
۹۵ درصد سقط غیرقانونی
زوجهای نابارور
۲۰ درصد از زوجها
حدود ۳ تا ۴ میلیون زوج ایرانی
وضعیت سالمندی و آینده جمعیتی ایران
سال ۱۴۰۱: ۱۱.۲ %
جمعیت کشور سالمند بالای ۶۰ سال
۳ دهه آینده: ۳۳ %
جمعیت کشور سالمند بالای ۶۰ سال
شکست طرح جوانی جمعیت و ایرانی که روز به روز پیرتر میشود
کاهش نرخ رشد جمعیت، کاهش تعداد ازدواجها، افزایش موارد طلاق، کاهش تعداد تولدها و کاهش نرخ باروری، افزایش تعداد سالمندان و افزایش تعداد زوجهای نابارور در کنار سقط غیرقانونی و مواردی از این دست نشان میدهد وضعیت ایران در تمامی شاخصها و آمارهای جمعیتی رو به بحران و شاید در آیندهای نهچندان دور رو به وخامت گذاشته و میگذارد. نگاهی به آمارهای بالا نشان میدهد، متاسفانه حتی بعد از طرح جوانی جمعیت و آن همه پروپاگاندای رسانهای حول آن و شقالقمری که مسئولان و نمایندگان مجلس ادعایش را داشتند، تعداد موالید در ۹ ماهه ابتدای سال ۱۴۰۱ و بعد از اجرایی شدن این طرح، از دو سال قبل و قبلتر از آن بیشتر که نشد، به طرز معناداری پایینتر هم آمده است تا شکست طرح و سیاست جوانی جمعیت را گوشزد کند.
منتها این به معنی و منزله پایان راه تصمیمگیری و سیاستگذاری در زمینه جمعیت نیست. بارها و بارها در همین روزنامه و همین صفحه نوشتیم که مسئله جمعیت و عدم اقبال نسبت به فرزندآوری در بین زوجین، عموما ریشههایی فرهنگی و البته اقتصادی دارد.
وضعیت اقتصادی و معیشتی موجود و عدم جذابیت مشوقهای درنظر گرفته شده در کنار تغییرات فرهنگی جامعه ایرانی باعث شده است که ماه به ماه و سال به سال در میدان آمار و اطلاعات، میزان فرزندآوری بین زوجهای ایرانی کاهش پیدا کرده و نوشداروی وضع موجود هم افاقه نکند. نوشداروهایی که مشخصا نگاهی فانتزی به وضعیت جمعیتی ایران دارند.
برای مثال ما حدود ۳ الی ۴ میلیون زوج نابارور داریم که بر فرض حل مشکل یکمیلیون زوج از این میزان با ایجاد تسهیلات، بیمه و کاهش هزینههای درمانی زوجهای نابارور، شاهد جهش قابل توجهی در میزان موالید خواهیم بود. این، اما همه مسئله نیست.
بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی، اقدامات فرهنگی و ارائه مشوقهای جدیتر و کمککنندهتر شاید بتواند در وضعیتی که ما غافل از پنجره جمعیتی مدام به آینده پیر ایران فکر میکنیم، کمی به بهبود وضعیت فعلی کمک کند. اتفاقی که احتمالا این روزها و ناظر به وضعیت کشور و شبکه مسائل متعدد موجود، کمتر از قبل در کانون توجهات است. اما خب این چیزی از اهمیت بالای این مساله کم نمیکند، خصوصا اینکه بدانیم در آینده دو چالش اصلی نیروی کار و وضعیت نابهسامان و ورشکسته صندوقهای بازنشستگی گریبانگیر کشور و نهادهای مسئول و سیاستگذار خواهد بود. به عنوان پیشنهاد نهایی توصیه میکنیم ابتدا مجلس شکست طرح جوانی جمعیت را با توجه به آمارهای بالا بپذیرد و هرچه سریعتر نسبت به تجدیدنظر، ویرایش و بهبود آن قدم بردارد.
منبع: آفتاب
کلیدواژه: طرح جوانی جمعیت طلاق ازدواج جمعیتی ایران آینده جمعیت جوانی جمعیت سال ۱۳۹۵ سال ۱۴۰۱ ۹ ماهه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۲۷۴۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جهان در سراشیبی سقوط نرخ تولد
کاهش نرخ تولد تیتر اول بسیاری از رسانهها در ماههای ابتدایی سال ۲۰۲۴ است و مسئولان را به ارائه راهکارهای مناسب برای مقابله با این پدیده و کمرنگ کردن تاثیرات آن بر اقتصاد و سیاست شهرها تشویق کرده است.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، نرخ زاد و ولد جهانی بر اساس دادههای بانک جهانی نسبت به سال ۱۹۶۳ که برابر ۵.۳ ثبت شده است، همواره در حال کاهش است و در حال حاضر به ۲.۳ رسیده است. با این وجود، جمعیت جهان در چارچوب پارامترهای رشد در حال افزایش است و سازمان ملل متحد رشد جمعیتی دو میلیاردی را در ۳۰ سال آینده پیشبینی میکند و این یعنی جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ به ۹.۷ میلیارد و در دهه ۲۰۸۰ به ۱۰.۴ میلیارد میرسد. روند کاهش نرخ تولد در دهههای پیشین، بیشتر در کشورهای پردرآمد شمالی مشاهده میشد اما این روند در عصر حاضر به سایر مناطق جهان گسترش یافته است و بر اساس برآورد مجمع جهانی اقتصاد، کاهش میزان زاد و ولد به یک پدیده جهانی تبدیل شده است که همهگیری کووید -۱۹ این روند را در بسیاری از کشورها تسریع کرده است. همچنین کاهش نرخ تولد با فرایندهای مهاجرت و کاهش جمعیت روستاها مرتبط است، هرچند شهرها نیز از این روند در امان نیستند.
اسپانیا در سال ۲۰۲۳ پایینترین رقم تاریخی تولد را از سال ۱۹۴۱ تا کنون ثبت کرده است که منعکسکننده نگرانیهای فزاینده در مورد کاهش جمعیت است. وضعیت در اسپانیا یک مثال تکاندهنده است که نشان از روند گستردهتری دارد که در بسیاری از کشورها در حال وقوع است. کاهش جمعیت چین برای دومین سال پیاپی شتاب گرفته است و طبق گزارش اداره ملی آمار چین، تعداد کل مردم چین در سال ۲۰۲۳ با ۰.۲ درصد کاهش به ۱.۴۰۹ میلیارد نفر رسیده است. این کشور سالها است که با روندهایی مبارزه میکند که منجر به پیری جمعیت شده و ناشی از سیاستهای گذشته کنترل جمعیت از جمله سیاست تکفرزندی و افزایش بیمیلی در میان جوانان برای بچهدارشدن است. جمعیت ژاپن پس از رسیدن به ۱۲۸ میلیون نفر در سال ۲۰۰۸ شروع به کاهش کرده و در سال ۲۰۲۲ به ۱۲۵ میلیون نفر رسیده است. پیشبینی میشود که با ادامه این روند، جمعیت ژاپن در سال ۲۱۰۰ به ۶۳ میلیون نفر یعنی نیمی از جمعیت آن در سال ۲۰۲۲ کاهش یابد. این روند در کشورهای دیگر نیز در حال مشاهده است؛ میانگین سنی که افراد برای والدین شدن انتخاب میکنند افزایش یافته است، میانگین تعداد فرزندان در هر خانواده کاهش یافته است و درصد فزایندهای از افراد ترجیح میدهند بدون فرزند بمانند. نرخ باروری در اسپانیا ۱.۱۹ فرزند به ازای هر زن است، درحالیکه در فرانسه ۱.۸۳، ایتالیا ۱.۲۵، پرتغال ۱.۳۸ و ایالات متحده ۱.۷ است. در بریتانیا نیز نرخ باروری به پایینترین حد خود در دو دهه گذشته رسیده است.
عوامل مؤثر بر روند کاهشی نرخ زادوولدیکی از عوامل مؤثر بر کاهش تمایل به فرزندآوری، هزینههای بالای اقتصادی برای داشتن و تربیت فرزند است که یک مشکل حاد برای خانوارهای کمدرآمد به شمار میآید و منعکسکننده افزایش شکاف درآمدی در جوامع است.
در کنار گزارشهای کاهش جمعیت، مقالات بسیاری حتی جنبههای منفیتری را در نظر میگیرند و تعداد حیوانات خانگی را با تعداد کودکان در کشورها مقایسه میکنند. در اسپانیا تعداد سگها سه میلیون بیشتر از تعداد کودکان است و این خبر در هفتههای اخیر مورد توجه رسانههای اجتماعی قرار گرفته است و از آن بهعنوان یک عامل مؤثر در کاهش نرخ زاد و ولد و چالشهای کاهش جمعیت نام برده شده است. با این حال، واقعیت بسیار پیچیدهتر از خلاصه کردن آن به ترجیح مردم برای نگهداری از حیوانات خانگی بر مسئولیتهای سنگین تربیت کودک است.
یکی از عوامل مؤثر در کاهش جمعیت کشورهای غربی، نابرابری جنسیتی است، زنانی که مادر میشوند شغل خود را از دست میدهند، تعادلی بین کار و زندگی و شبکه حمایتی مناسب برای مراقبت از نوزادان وجود ندارد و همین امر منجر به تصمیمگیری برای مادرنشدن در این کشورها میشود.
کاهش جمعیت با اشتغال نامطمئن و نبود امنیت اقتصادی رابطه مستقیم دارد که بهطور عمده بر نسل Z و نسل هزاره که در حال حاضر در سن باروری خود هستند تأثیر میگذارد. طبق مطالعه دانشگاه ایالتی میشیگان، از هر پنج بزرگسال در ایالات متحده، یک نفر تمایل به بچهدار شدن ندارد.
تغییر جهانی در سبک زندگی نیز اثرات قابلتوجهی در این روند دارد و با افزایش مهاجرت بیشتر مردم به مناطق شهری، میانگین تعداد فرزندان در هر خانواده نیز کاهش مییابد چراکه شهرها آهنربای اصلی جمعیت جهان در قرن بیستویکم هستند.
پیامدهای کاهش جمعیتارتباط بین شهرها و نرخ زاد و ولد، فراتر از توضیح دلایل کاهش نرخ تولد است و توضیح پیامدهای این روند کاهشی نیز اهمیت ویژهای دارد. یکی از این پیامدها، کاهش جمعیت است که برای شهرهای آینده مشکل بزرگی ایجاد خواهد کرد. مطالعه انجامشده توسط دانشگاه ایلینوی شیکاگو پیشبینی میکند که ۴۳ درصد از شهرهای ایالات متحده تا سال ۲۱۰۰ کاهش جمعیت را تجربه میکنند و فقط کلانشهرها شاهد افزایش جمعیت خواهند بود. البته این کاهش جمعیت تنها به دلیل کاهش نرخ تولد نیست و عوامل دیگر مانند تغییرات آبوهوا و افزایش هزینههای زندگی نیز در این اتفاق اثر دارند. در آینده نزدیک شهرهای متوسط با کاهش جمعیتی مواجه میشوند که در حال حاضر در مناطق روستایی تجربه میشود. شهرهای کوچک در بعضی مناطق اروپا هم اکنون در حال تجربه این کاهش جمعیت هستند.
پرداختن به موضوع کاهش جمعیت و چالشهای ناشی از پیری جمعیت نیازمند تصمیمگیری فعالانه توسط سازمانهای برنامهریزی شهری است. پویایی در حال تغییر، برخی از زیرساختها و خدمات شهری را منسوخ میکند و نیاز به توسعه زیرساختهای جدید را بیش از پیش مطرح میکند که شهرها باید برای پاسخ به این چالش، مجموعهای از بهترین شیوهها را اتخاذ کنند.
چالشهای جمعیتی همچنین با مسائل اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی مرتبط هستند، تولید ناخالص داخلی هر کشور با کاهش جمعیت نیروی کار کاهش مییابد، مگر اینکه افزایش زیادی در بهرهوری وجود داشته باشد. کمبود نیروی کار بر بخشها و مشاغل مختلف بهویژه بخش خدمات اجتماعی و عمومی مانند آموزش و مراقبتهای بهداشتی تأثیر میگذارد و ممکن است منجر به تعطیلی بعضی مراکز و مشاغل شود. شهرها باید کاهش جمعیت و کاهش نرخ زاد و ولد را در استراتژیها و پیشبینیهای خود بگنجانند تا بتوانند به شیوه مؤثر به چالشها و مشکلات پیشآمده رسیدگی کنند.
سیاستهای تطبیقی جمعیت در کشورهای مختلفبعضی از شهرها توانستهاند راههای موفقیتآمیزی برای رسیدگی به این چالشها ارائه دهند، برای مثال شهر ساراگوزا در اسپانیا، «فروشگاههای دوستانه» را متناسب با نیازهای افراد مسن پیادهسازی کرده است، اسلو در نروژ، خدمات حملونقل کمهزینه را در اولویت برنامههای خود قرار داده است، شهر آمستردام هلند، طرحها و بحثهای فرهنگی را برای رسیدگی به نیازهای جمعیت سالخورده معرفی کرده است و بارسلون با کمک طرح مسکنهای اشتراکی، از زندگی مشترک بیننسلی حمایت میکند. ژاپن سقف کمکهزینههای آموزشی را از دبیرستان به آموزش عالی افزایش داده و کمکهای اقتصادی بیشتری برای حمایت از فرزندآوری اختصاص داده است. بعضی از شهرهای چین مردم را به فرزندآوری در سال زودیاک چینی اژدها (سال ۲۰۲۴) که سال فرخندهای برای چینیها به حساب میآید، تشویق کردهاند. هدف همه این طرحها، توقف روند کاهشی میزان زادوولد، تقویت همزیستی و رسیدگی مؤثر به چالشهای مرتبط با پیری جمعیت است.
کد خبر 751080